پایگاه خبری و اطلاع رسانی وب دا آذربایجان غربی

" درمجلس عمومی بنشین و درآن مجلس برابر خدایی که تو را آفریده  فروتن باش  و یارانت را که نگهبان تو اند از آنان بازدار تا مردم با تو گفتگو کنند بی درماندگی  در گفتار و درشتی کردن . درست سخن نگفتن آنان رابرخود هموار کن وتنگخویی برآنان و خود بزرگ بینی را ازخود بران "

بخشی از نامه 53 نهج البلاغه

 

امروزه و در عصر حاضر اگر نگوییم ارتباطات اولین عنصر و اساسی ترین اصل مورد نیاز بشر است اما به جرات می توان گفت یکی از بنیادی ترین و مهمترین نیاز های انسان و از عوامل مهم پیشرفت اوست و این مهم بر عهده روابط عمومی هاست .

بعنوان یک اصل اساسی در مدیریت ، تمامی سازمانها و افراد برای رسیدن به اهداف خود نیازمند

1-                   حسن رابطه

2-                   درک متقابل

3-                   توسعه تفاهم

با یکدیگر و عموم مردم دارند که این اصل یکی از فلسفه های وجودی روابط عمومی است .

هر مدیر مدبر و باهوش از قدرت افکار عمومی آگاهی دارد و آثار این نیروی عظیم را بر سازمان باور دارد و از طرفی در آن سازمان واحدی و افرادی مشغول به فعالیت هستند و تلاش و اقدامی آگاهانه و سنجیده  و قانونی انجام می دهند که در اصل کارشان نفوذ در افکار عمومی است .

اگر برخی می گویند روابط عمومی چشم بینا ، گوش شنوا و زبان گویای سازمان است بنده با تمامی وجود معتقدم که نقش روابط عمومی بسیار فراتر از اینهاست یعنی قلب و مغز سازمان است مغزی که قدرت تجزیه و تحلیل و نشان دادن راه حرکت برای سازمان را دارد و قلبی که بخاطر مردم و کارکنان می تپد و درد آنها را حس و درک می کند .

پس روابط عمومی آیینه تمام نمای سازمان و تصویر ساز آن است زیرا

روابط عمومی :

1-                  از جنس سازمان است

2-                   از جنس کارکنان است

3-                   از جنس مردم است

4-                   از جنس رسانه است

5-                   از جنس مدیریت است

و وقتی چنین شرایطی توام با فلسفه مردمداری باشد بی شک تصویر ساز آن سازمان است و اهمیت موضوع از اینجا مشخص می شود .

شعر معروفی است که می گوید :

تو اول بگو با کیان دوستی           من آنگه بگویم که تو کیستی

بنده فکر می کنم اینگونه نیز باید گفت که :

تو اول بگو روابط عمومی سازمانت کیست ؟     من آنگه بگویم که سازمان تو چیست ؟

و این را یک روابط عمومی موثر به منصه ظهور می رساند .

بنده در این مجال قصد تبیین جایگاه روابط عمومی را ندارم چرا که روابط عمومی هم از بعد تاریخی ، هم از بعد علمی و هم از بعد قانونی دارای جایگاه هست .

-          جایگاهی که در قانون مدیرش از سوی عالی ترین مقام دستگاه انتخاب و منصوب می شود و به صورت مستقیم زیر نظر عالی ترین مقام فعالیت می کند .

-          جایگاهی که بر اساس قانون عالی ترین مقام دستگاه می تواند سخنگوی دستگاه را از میان مسئولان ارشد دستگاه مربوط با اولویت روابط عمومی انتخاب کند .

-          جایگاهی که قانون دستگاههای اجرایی را مکلف نموده است تا ترتیبی اتخاذ نمایند که در حد امکان کلیه فعالیتهای قابل انتشار و ارتباطات تمام بخشهای دستگاه از جمله پایگاههای اطلاع رسانی دستگاه به صورت متمرکز از سوی روابط عمومی صورت پذیرد.

-          جایگاهی که در قانون ریاست شورای هماهنگی دستگاههای اجرایی استان را به عالی ترین مقام استان سپرده است .

و از این دست مطالب بسیار است پس نمی خواهیم جایگاه و پایگاهی را برای روابط عمومی متصور شویم که این جایگاه وجود دارد حال اگر در سازمانی به آن عمل نمی شود بحثی است جدا .

پس با این تفاسیر روابط عمومی نقشی بس مهم و در عین حال سخت دارد چرا که کمتر واحدی در سازمانها وجود دارد که دو نقش بسیار متفاوت از هم را داشته باشد یعنی هم وکیل مدافع سازمان و هم مدعی العموم مردم و کارکنان .

یکی از اصول اساسی موفقیت آن سازمان حمایت مدیریت است . همیشه در پشت سر یک روابط عمومی کارآمد و کاردان ، مدیری آگاه و مدبر وجود دارد و بدون این پشتیبان ، کوششهای روابط عمومی قطعا به جایی نخواهد رسید .

و بقول دکتر اداوارد دمینگ " اگر مدیر ارشد نخواهد هیچ اتفاقی نمی افتد "

اگر مطالعه دقیقی در بیانیه گام دوم انقلاب نیز داشته باشیم می بینیم که نخستین توصیه رهبر معظم انقلاب امید و نگاه خوشبینانه به آینده است .

آیا نشان دادن اقدامات سازمانها و امید بخشی در بین مردم خارج از حیطه روابط عمومی هاست ؟ قطعا خیر و یکی از وظایف مهم آنان است .

دراین بیانیه در سه جا از کلمه رسانه استفاده شده است و به نقش دشمن در مایوس سازی مردم و حتی مسئولان از آینده تاکید شده است.

آیا روابط عمومی نمی تواند در مقابل این موارد اقدامی انجام دهد ؟ قطعا می تواند و اصلا کارش همین است.

همکاران محترم روابط عمومی ، یادمان باشد که حرمت امام زاده را متولی آن برعهده دارد و حرمت روابط عمومی را نیز همه ما باید حفظ کنیم .

در نهایت باید بگویم بقول بزرگان روابط عمومی ، روابط عمومی در متن است نه در حاشیه، ضرورت است نه لوکس و تشریفاتی

روابط عمومی علم است ، تخصص است ، حرفه است ، هنر است ، فن است ، مهارت است

اما بی عشق هیچ نیست ، بی عشق به سازمان ، بی عشق به مردم ، بی عشق به کارکنان هیچ نیست

بر خود وظیفه می دانم از حمایتهای بی دریغ ریاست دانشگاه و همراهی مجموعه مدیریتی با روابط عمومی صمیمانه تشکر نمایم و ضمن تبریک روز ارتباطات و روابط عمومی خدمت جمیع تلاشگران این عرصه ، برای همه همکاران شاغل در روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی در واحد های تابعه سراسر استان که بی هیچ ادعایی و با خلوص نیت ، مجدانه و شبانه روز در انجام وظایف تلاش می کنند آرزوی توفیق روزافزون می نمایم .

 

دکتر علی افشانی

مدیر روابط عمومی